Salon Wzajemnego Szacunku 27.03.2023r.

Serdecznie zapraszamy na pierwszy w tym roku Salon Wzajemnego Szacunku, którego gościem będzie prezydent Wrocławia Jacek Sutryk.

Spotkanie odbędzie się 27 marca 2023 roku o godzinie 18:00 w siedzibie EWST CE we Wrocławiu, ul. św. Jadwigi 12. Po spotkaniu zapraszamy na poczęstunek.

Czy określenie “miasto wielu mostów” dotyczy także mostów między ludźmi i społecznościami? Czy wielokulturowość, wieloetniczność, międzypokoleniowa i międzyreligijna współpraca we Wrocławiu to jeszcze marzenia czy już rzeczywistość? Co pomaga, a co przeszkadza w budowaniu miasta przyjaznego mieszkańcom i otwartego na gości?

“Wrocław zmienia się na naszych oczach. Szczególnie rok 2023 będzie bardzo obfity w otwarcia dużych inwestycji. We Wrocławiu myślimy jednocześnie o zieleni, transporcie publicznym, projektach senioralnych, dostępności szkół i poprawieniu edukacji i wielu innych społecznych i infrastrukturalnych tematach. Mimo tych wszystkich wątków – podkreślałem to wielokrotnie – Wrocław nie będzie miastem “zawiązanym na kokardkę”, każdy kolejny oddany projekt otworzy miejsce na nowe, równie potrzebne. Porozmawiajmy zatem o Wrocławiu, o naszych marzeniach i pragnieniach, ale także o przełożeniu ich na konkretne inwestycje, szczególnie w trudnych i niestabilnych czasach”
Prezydent Wrocławia Jacek Sutryk

Serdecznie zapraszamy!

Komentarz judaistycznczny na Chanukę

Prezydent Wołodymyr Zełenski,  osiemnastego grudnia, przed swoim odlotem do Stanów Zjednoczonych powiedział w przemówieniu do Ukraińców ”składam chanukowe, serdeczne życzenia dla społeczności żydowskiej w Ukrainie i na całym świecie, Pamiętamy o czasie, gdy nieliczni pokonali tych, którzy mieli przewagę liczebną – światło pokonało ciemność. Tak będzie też i teraz. Hag Chanuka Sameach.” 

Przedwczoraj, 20 grudnia 2022 roku, prezydent Stanów Zjednoczonych Jo Biden powitał w Białym Domu, w Waszyngtonie ubranego w woskowy dres Woładymira Zełenskiego słowami: „Dzisiaj jest czwarta noc Chanuki, rodzina prezydenta Zełenskiego i wiele innych podobnych rodzin, obchodzą ponadczasowy cud, kiedy to niewielka grupa partyzantów walczyła o wartości, jakie niesie wolność, Ta grupa walczyła z przeważającymi siłami wroga, jednak zwyciężyła. Wtedy płomień wiary płynący z jednej oliwnej lampki, cudownie palił się bez przerwy przez osiem dni. Ta historia woli przeżycia i żywotności przypomina nam, podczas najzimniejszego dnia w roku, o cudzie, kiedy to jedno światło zwyciężyło z ciemnościami nocy. Żeleński dodaje energii współczesnym Machabeuszom.”

Rezultatem spotkania była pomoc USA dla Ukrainie w kwocie 1, 8 miliarda USD, Kongres ma znaleźć pomoc dla Ukrainy w kwocie 45 miliardów USD w 2023, w tym systemy rakietowe Patriot. 

W wypowiedziach obu prezydentów pojawiają się sformułowania „świtało pokonało ciemność”, „walczyli z przeważającymi siłami wroga a jednak zwyciężyli”. Jaki jest związek tych zdań z Zełenskim , „którego rodzina obchodzi czwartą noc Chanuki” i z sytuacją państwa, w którym jest on prezydentem?

Krótkie przypomnienie, czym jest Chanuka. Działo się to 2186 rat temu, Greckie państwo Seleucydów, które okupowało starożytną ziemie Izraela i stolicę Jerozolimę traktowało opresyjnie mieszkających tam Izraelitów: zwiększono podatki, zakazano obrzezania. W Jerozolimie, na świętym ołtarzu w Świątyni ustawiono posąg pogańskiego bożka Jupitera. Dzielny Izraelita Juda zwany Machabeuszem (Młotem) na czele kilkuset innych żydów pokonał wielotysięczną armię Greków, odbił Jerozolimę i oczyścił (hebr. Chanuka – odnowił)  święty ołtarz w Świątyni by złożyć ofiary Jedynemu Bogu. Od tamtego czasu żydzi obchodzą święto zwycięstwa nad poganami (2 Mach.10:1-9).  Ale skąd pojawiły się światła? Po upadku państwowości Izraela i zburzeniu Świątyni w Jerozolimie, świętowanie zbrojnego powstania przeciw okupantom w społecznościach żydowskich Diaspory stało się niebezpieczne, mogło być traktowane, jako nawoływanie do buntu przeciw władzy. Dlatego w Talmudzie, w IV w. ne. pojawia się nakaz świętowania, począwszy od 25 dnia miesiąca Kislew, przez zapalanie specjalnego ośmioramiennego świecznika. W świątyni w Jerozolimie stały oliwne świeczniki (menory), które kapłani zapalali każdego dnia. Wg komentarzy, podczas odnawiania ołtarza w Świątyni w Jerozolimie, długo szukano zbiornika z oliwą, lecz bez skutku. Znaleziono wówczas jeden mały dzbanek oliwy, który w cudowny sposób palił się przez osiem dni. Żydzi w miesiącu Kislew zapalają specjalne świeczniki (chanukije) przy wtórze błogosławieństw i pieśni oraz spożywaniu potraw zrobionych na oleju (placków ziemniaczanych, pączków).

Dlaczego o tym mówił prezydent Joe Biden? Po pierwsze musi dbać o głosy dość licznej diaspory żydowskiej w Stanach Zjednoczonych. Po drugie Wołodymyr Zełenski urodził się w żydowskiej rodzinie w 1978 roku. 

Spotkanie Bidena z Zełenskim odbyło się w dramatycznych okolicznościach. Lot Zełenskiego do Waszyngtonu był bardzo ryzykowny, jest on wrogiem numer jeden prezydenta Rosji Władimira Putina. Od napaści Rosji na Ukrainę upłynęło 10 miesięcy i losy tej wojny ciągle się ważą. 

W przemówieniu Bidena znalazło się połączenie przesłania które niesie święto Chanuka z żydowskim pochodzeniem Zełeńskiego oraz wojną na Ukrainie, gdzie kilkudziesięciotysięczna armia Ukraińców zmaga się z jedną z najpotężniejszych armii na świecie.

Z drugiej strony, przemówienie Zełenskiego do Ukraińców było także niezwykłe. Relacje ukraińsko – żydowskie w historii Ukrainy są bardzo powikłane, pokojowe współżycie splatało się z okrutnymi gwałtami i pogromami (z przewagą tych drugich). Zełeński, jako prezydent jest symbolem nowego otwarcia tych relacji, nadzieją na demokratyczną i – należy podkreślić – tolerancyjną Ukrainę.

Podczas tegorocznego święta Chanuka jesteśmy świadkami ogromnego kryzysu, który wstrząsa Europą i ma wpływ na cały świat. Jak powiedział Zełenski, żyjemy w świecie, w którym gdzie podczas działań wojennych dręczona jest cywilna ludność i zabijane są niewinne dzieci. Garstka Ukraińców walczy z potęgą wojskową Rosji. Nadzieją są: wiara Ukraińców w wyparcie z ich ziemi Rosjan oraz wsparcie społeczeństw i rządów państw zachodnich, w tym Polski dla Ukrainy. Innym symbolem nadziei jest maleńkie światełko w chanukowym świeczniku, które może przynieść cud zwycięstwa. 

Zmagania na ziemi ukraińskiej zakłócają świąteczną atmosferę zarówno wierzących chrześcijan jak i żydów, codzienne życie zwykłych ludzi. Módlmy się wspólnie o pokój dla Ukrainy, trwałość wartości demokracji i o to, co stało się symbolem Dzielnicy Czterech Świątyń – wzajemny szacunek.

Chanuka Sameach. 

Jerzy Kichler, 23 grudnia 2022 r.

Komentarz katolicki na Boże Narodzenie

A Słowo stało się… dialogiem

Cur Deus homo?Dlaczego Bóg stał się człowiekiem?! – pytał dramatycznie w XII w.  Anzelm z Canterbury. Nie był on pierwszym ani jedynym, który miał odwagę zadawać niełatwe pytania pod adresem swojej chrześcijańskiej wiary dla lepszego jej zrozumienia. Ten postulat poszukiwania rozumienia wiary uczynił św. Anzelm wręcz przykazaniem i powinnością całej średniowiecznej scholastyki, nadając mu zgrabną formę łacińskiej sentencji: fides querens intelectum (wiara poszukująca zrozumienia). Choć czasy średniowiecza utonęły już w mrokach dziejów, to jednak postawione przez tamtych ludzi pytanie nie straciło nic ze swojej aktualności. Wraca ono i do nas, wraca zawsze, ilekroć wchodzimy w pełen blasków czas Bożego Narodzenia. Powraca mniej lub bardziej natarczywie, domagając się adekwatnej, czyli na miarę czasów, odpowiedzi.

Niesieni nutą kolęd, dajmy się owładnąć ich lirycznej treści i zapytajmy dziś nie mniej dramatycznie: dlaczego Bóg stał się człowiekiem?

Pierwsza sensowna odpowiedź jaka może nam przyjść do głowy brzmi: by BYĆ z ludźmi! By skrócić dystans, by BYĆ BLIŻEJ. Wszak bliskość dla istot cielesnych, jakimi niewątpliwie jesteśmy, z konieczności musi stać się cielesną. Ale cielesna obecność wśród cielesnych istot, to wciąż zbyt mało, bo te istoty obdarzone są darem mowy i nierozerwalnie związanego z nim darem myślenia. Zatem to BYCIE i ta BLISKOŚĆ musi przemówić, by stać się zrozumiałą, by być jeszcze bliższą dla myśli. Wcielona Bliskość musi stać się także MYŚLĄ, a jak myślą to także SŁOWEM, a jak słowem to również SENSEM i jako taka zamieszkać pośród tych, co myślą, używają słów i szukają sensu. 

Wyraził to genialnie św. Jan w Prologu do swojej Ewangelii w znanym nam doskonale wersecie: A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1, 14). Słowo-Myśl-Sens czyli LOGOS ucieleśnił się. Ten, co Słowem na początku powołał wszystko do istnienia (por. Rdz 1, 1), wyrażając w ten sposób swoją Myśl i wpisując we wszystko swój Sens, stał się człowiekiem i zamieszkał wśród ludzi. Więcej jeszcze niż zamieszkał, bo św. Jan pisze dosłownie, że Logos rozbił namiot (gr. eskenosen) wśród nas, czyli zaczął dzielić z ludźmi ich los, wszak namiot jest doskonałą metaforą pielgrzymiej doli człowieka.

Ponieważ LOGOS stał się ciałem, przybrał konkretną postać w czasie i przestrzeni, wszedł w ludzką historię, ta historia zmieniła swój kształt i stała się DIA-LOGOS, stała się dialogiem, bo żeby rozmawiać potrzeba słów, aby rozmawiać, wymieniać myśli i szukać sensu, potrzeba Logosu. Dialog jest niemożliwy, gdy nie ma myśli, słowa i sensu. Ponieważ Słowo ciałem się stało, stał się możliwy dialog, dialog, który jednocześnie staje się historią ludzi, dialog, w którym do Boga możemy powiedzieć Ojcze, a do drugiego człowieka Bracie.

Właśnie Logos – Jezus Chrystus uzmysławia nam tę niezwykłą prawdę: nasz Bóg jest Bogiem dialogu. Widać to niemal od samego początku. Kiedy Adam zgrzeszył i schował się w krzaki, by ukryć swoją sromotę, Jahwe zapytał go: Gdzie jesteś? (Rdz 3, 9). Po co pytał, przecież wiedział, wszystko wiedział. Zapytał, by zacząć rozmowę, by przerwać to niezręczne milczenie, by przełamać strach. Podobnie, po pierwszym zabójstwie Jahwe zapytał Kaina: Gdzie jest brat twój, Abel? (Rdz 4, 9). Zapytał, choć dokładnie wiedział, co się stało, zapytał, bo chciał nawiązać dialog z bratobójcą. 

Tę „dialogiczną” naturę Boga niezwykle trafnie wyraził autor Listu do Hebrajczyków, gdy już w pierwszym wersecie swej epistoły stwierdził: Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna (Hbr 1, 1). Aby to było możliwe, Syn musiał być Słowem Ojca, musiał stać się też słowem ludzkim. Ponieważ był Słowem Ojca otworzył człowiekowi możliwość komunikacji z Bogiem, a będąc słowem ludzkim otworzył pole możliwości dla dialogu między ludźmi. Podobno ks. J. Tischner (filozof dialogu!) zwykł mawiać, że „dialog oznacza, iż ludzie wyszli z kryjówek, zbliżyli się do siebie, rozpoczęli wymianę zdań. Początek dialogu – wyjście z kryjówki – jest już dużym wydarzeniem. Trzeba się wychylić, przekroczyć próg, wyciągnąć rękę, znaleźć wspólne miejsce do rozmowy”. W Betlejem Boży Logos wyszedł z kryjówki i rozpoczął z człowiekiem dialog.

Słowo stało się ciałem po to, by dać możliwość dialogu i spotkania. Zatem świętowanie tego wydarzenia z konieczności musi polegać na dialogu i spotkaniu z Bogiem oraz dialogu i spotkaniu z ludźmi. Jedno potrzebuje drugiego. A jeżeli mowa już o dialogu i spotykaniu się, to może warto w tym miejscu przypomnieć słynne zasady dialogowania i zaaplikować je w całej rozciągłości, czyli wertykalnie (modlitwa-spotkanie z Bogiem) i horyzontalnie (rozmowa-spotkanie z ludźmi). A więc, celebrując Boże Narodzenie, godzi się bardziej słuchać niż mówić, bardziej rozumieć niż oceniać, bardziej dzielić się sobą niż dyskutować, a nade wszystko przebaczać, bo przecież Słowo stało się… .

ks. dr Mirosław Kiwka  /PWT Wrocław/

Życzenia z okazji Świąt Bożego Narodzenia

Okres Świąt Bożego Narodzenia to czas refleksji dotyczących minionego czasu i snucia planów na nadchodzący Nowy Rok. Mijający rok, choć trudny i stawiający nam wiele wyzwań, pokazał jak ważna jest solidarność i otwartość na drugiego człowieka.

W tym trudnym roku przekonaliśmy się jak ważne jest wsparcie bliźnich i doświadczyliśmy ukojenia, jakie może dać jedynie prawdziwa wiara w Boga i szczera modlitwa.

Niech ten świąteczny czas stanie się okazją do prawdziwej radości, głębokiego świętowania rodzinnym gronie, pojednania i dzielenia się miłością, a płomień wigilijnej świecy niech będzie świadectwem miłosierdzia, doświadczania obecności drugiej osoby i budowania relacji z innymi.  Niech nasze serca przepełnione będą pokojem i nadzieją na lepsze jutro.

Salon Wzajemnego Szacunku 27.12.2022

Szanowni Państwo,
serdecznie zapraszamy na ostatni w tym roku Salon Wzajemnego Szacunku, który odbędzie się 27.12.2022 (wtorek) o godzinie 19:00. Gościem Salonu będzie Mirach Żelechower-Aleksiun.

Tytuł spotkania pochodzi z szabatowego czytania Parszy (rozdziału) Tory o nazwie Mikec (מִקֵּץ w tłumaczeniu z języka Hebrajskiego oznacza „i stało się”). Rozdział odnosi się do dziejów Józefa. Wiąże się też z historią dialogu. Więcej nie zdradzimy, zapraszając Państwa na spotkanie.

Mira Żelechower-Aleksiun jest artystką aktywną we wrocławskim i ogólnopolskim środowisku sztuki. Jest malarką i scenografem. Była związana z teatrem studenckim Kalambur, w którym stworzyła scenografie, m.in. do Gyubala Wahazara Gombrowicza w reżyserii Włodzimierza Hermana, do premiery Mole i odwiedziny Piotra Załuskiego, do Łysej śpiewaczki Ionesco z W. Hermanem. Innym teatrem, z którym związała się od jego początków, był Ośrodek Praktyk Teatralnych Gardzienice. Artystka współorganizowała liczne wydarzenia w ramach Duszpasterstwa Środowisk Twórczych. Współtworzyła ideę, sympozjum i wystawę Biennale Młodych Droga i Prawda w kościele św. Krzyża we Wrocławiu (1985, 1987). Za znaczący fakt w życiu artystycznym Mira uważa wybór jej obrazu Zrastanie jako puentę wystawy Polaków portret własny. Jej obraz stanowił także ważny akcent wystawy Obcy w domu. Wokół Marca ’68, w 50. rocznicę Marca ’68, 2018. Z okazji 50-lecia pracy twórczej Miry ukazała się książka Mona opowieść o życiu malarki Moniki Braun. Wkrótce ukaze się wysiłkiem wrocławskiego Ośrodka Kultury i Sztuki monografia pt Mira między A i Ż . Wystawy indywidualne: około 50, udział w ponad 80. wystawach zbiorowych oraz w licznych sympozjach, panelach artystycznych i innych istotnych działaniach w obszarze sztuki.

Spotkanie będzie odbywało się na platformie ZOOM. Link będzie działał w dniu wydarzenia https://ewst-pl.zoom.us/j/96684555579

Spotkanie będzie transmitowanie na żywo na Facebooku.

Serdecznie zapraszamy!

Działalność Fundacji Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań w roku 2022 została dofinansowana ze środków Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Gminy Wrocław (https://www.wroclaw.pl)

Życzenia chanukowe

Drodzy przyjaciele!

Z okazji święta Chanuki życzymy, aby blask świec chanukowych rozgrzał Wasze serca i towarzyszył Wam każdego dnia. Niech chanukowe światło, ten trwały symbol odrodzenia i triumfu, towarzyszy Wam w realizacji wszelkich nowych zamierzeń, a nastrój pogodnego świętowania umocni w prawdziwej radości. Niech te szczególne dni emanują szczęściem i rodzinną atmosferą, a światło świec chanukowych rozświetli Wasze dni.

Chag Chanuka sameach!

Koncert z cyklu Biblia i muzyka: Psalm nr 19/18/ „Niebiosa głoszą chwałę Boga” już 19 grudnia!

Po 4 latach przerwy mamy zaszczyt zaprosił na niezwykły koncert! Organizowany prze Fundację „Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” cykl „Biblia i muzyka” to wyjątkowe wydarzenie muzyczne i kulturowe, które jest połączeniem dysputy i koncertu w wykonaniu chórów. 

Tegoroczny koncert „Biblia i muzyka: Psalm nr 19 /18/ „Niebiosa głoszą chwałę Boga” odbędzie się 19 grudnia 2022 roku (poniedziałek) o godzinie 19:00 w Kościele św. Antoniego przy ulicy Świętego Antoniego 30 we Wrocławiu.

Jak miało to miejsce w poprzednich edycjach, koncert będzie poprzedzony dysputą, w której uczestniczyć będą przedstawiciele czterech religii, obecnych w Dzielnicy Wzajemnego Szacunku:

  • Paweł Cebulski (tradycja prawosławna),
  • Jerzy Kichler (tradycja żydowska),
  • prof. EWST dr hab. Wojciech Szczerba (tradycja protestancka),
  • dr Monika Szela (tradycja katolicka).

Po dyspucie usłyszymy koncert w wykonaniu chóru Cantores Minores Wratislvienses  pod batutą Piotra Karpeta, przy akompaniamencie Marty Niedźwieckiej, która zagra na pozytywie oraz dwóch kwartetów z Chóru „OKTOICH”i Chóru Synagogi Pod Białym Bocianem. 

Chór Cantores Minores Wratislvienses – wrocławski chór kameralny założony przez Edmunda Kajdasza w 1966 roku. Pod kierunkiem obecnego dyrygenta Piotra Karpety (od 1991 r.) chór został zmniejszony do 17 śpiewaków, by móc zgodnie z aktualnymi tendencjami wykonawczymi prezentować muzykę dawnych epok. Artyści zespołu występują także w mniejszych składach, od 4 do 12 osób, współpracują z innymi zespołami w Polsce i za granicą, a także występują jako soliści. Repertuar zespołu liczący ponad 1000 pozycji obejmuje całą muzykę Europy od średniowiecza po muzykę współczesną. Zespół dał już ponad 2500 koncertów, dokonał ponad 100 nagrań radiowych, telewizyjnych i płytowych (ponad 40 płyt), występował na licznych festiwalach (m. in. 36 razy na festiwalu Wratislavia Cantans). Podczas swych podróży zagranicznych odwiedził większość krajów europejskich, a także Izrael, Turcję, Gruzję, Armenię, Azerbejdżan i Meksyk. Nagrana w 2007 roku płyta z cyklu Musica Claromontana vol. 21 z utworami Józefa Elsnera otrzymała nominację do nagrody Fryderyk. W ostatnich latach zespół wystąpił m. in. na festiwalach Warszawska Jesień, Gaude Mater (po raz 8.), Musica Polonica Nova, Legnica Cantat, World Music Days, Wratislavia Cantans (inauguracja 2015) i nagrał 5 kolejnych płyt (m. in. utwory chóralne Rafała Augustyna). W latach 2014-2016 zespół realizował projekt Rudolphina (prezentacja XVII-wiecznych zbiorów muzycznych księcia legnicko-brzeskiego Jerzego Rudolfa).

Piotr Karpeta – ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach, gdzie pracował później jako asystent. Przez 10 lat był chórmistrzem w Filharmonii Opolskiej, przygotowując kilkadziesiąt programów koncertowych oraz nagrań. Od 1991 roku jest dyrektorem Wrocławskich Kameralistów, prowadzi chór Cantores Minores Wratislavienses. Jest współzałożycielem i  solistą zespołu Ars Cantus oraz Chóru Męskiego Cerkwi Prawosławnej św. św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu Oktoich. Występował jako dyrygent i śpiewak w ponad 20 krajach, brał udział w wielu programach zarejestrowanych przez Polskie Radio i Telewizję Polską oraz w kilkudziesięciu nagraniach płytowych. Odznaczony medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Zasłużony dla Wrocławia i in. 

Chór „OKTOICH” – przy cerkwi św. św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu i Prawosławnego Ordynariatu Wojska Polskiego Garnizonu Wrocław
powstał we wrześniu 1991 roku jako zespół męski przy Parafii Prawosławnej św. Cyryla i św. Metodego we Wrocławiu.
W 1999 roku dekretem śp. abp gen dyw. Mirona Chodakowskiego –  został powołany do niesienia swej posługi w strukturach Prawosławnego Ordynariatu WP. Chór nagrał 9 płyt CD – w tym Nominacja do nagrody Fryderyków-  a także programy dla telewizji.
Zespół dał setki koncertów w Polsce i w renomowanych salach koncertowych i filharmonicznych Europy: Moskwy, Londynu, Brukseli, Budapesztu, Tbilisi, Kiszyniowa, Bukaresztu, Pragi, Berlina, Monachium, Hanoweru i katedr Francji. Jest 4-krotnym laureatem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki cerkiewnej w Hajnówce (I i II miejsce; 1992, 1994, 2006, 2011 r.) oraz Międzynarodowego Festiwalu Kunsztu Śpiewu Diakońskiego w Moskwie – nagroda specjalna (1997). W roku 2004 chór został uhonorowany Ogólnopolską nagrodą im. św. Brata Alberta – za całokształt działalności kulturalno-charytatywno- ekumenicznej. Chórzyści  „Oktoichu”  są odznaczeni przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego  a także MON-u i Stowarzyszeń Kombatanckich medalami: „Zasłużony dla Kultury Polskiej” „Gloria Artis” i „ Pro Memoria” „Zasłużony dla Obronności Kraju” i inne.
We wrześniu  2009 roku na zamówienie Kancelarii Prezydenta RP  zespół nagrał wraz z Orkiestrą Reprezentacyjną SOW, płytę CD pt.„Bo wolność Krzyżami się mierzy” o tematyce patriotyczno-wojskowej. W 2011 roku chór został uhonorowany nagrodą im. Księcia Konstantego Ostrogskiego za wkład w propagowanie kultury Kościoła Prawosławnego. W 2012 roku chór nagrał z  multiinstrumentalistą- Józefem Skrzekiem, płytę CD pt. „Kazania Świętokrzyskie – spektakl słowno-muzyczny”. W 2014 roku ukazała się płyta CD „ Panichida Grunwaldzka – Nabożeństwo żałobne za poległe rycerstwo i wojów”, który to utwór chór wykonuje w XV w polszczyźnie. Od 2009 roku zespół występuje również z głosami żeńskimi. Zespołem kieruje od początku ks. Grzegorz Cebulski.

ks. prot. Grzegorz Cebulski – od 1984 był psalmistą wrocławskiej parafii św.św. Cyryla i Metodego. W 1988 roku ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Warszawie, potem przez dwa lata studiował na Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1991 należał do współzałożycieli chóru „Oktoich”, którym kieruje nieprzerwanie od tego czasu. Razem z chórem uczestniczył w kilkuset koncertach na całym świecie, nagrywał płyty przede wszystkim z prawosławną muzyką sakralną.

Chór Synagogi pod Białym Bocianem – powstał w kwietniu 1996 roku z inicjatywy wrocławskiego dyrygenta Stanisława Rybarczyka oraz studentów i absolwentów Akademii Muzycznej we Wrocławiu, a także dzięki przychylności Gminy Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu. Zespół występuje regularnie w Polsce i za granicą. Brał udział w licznych Festiwalach m.in.: Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, Festiwalu „Wratislavia Cantans”, Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, Festiwalu Gaude Mater w Częstochowie, Muzycznym Festiwalu w Łańcucie. Uczestniczył w obchodach rocznicy Nocy Kryształowej w Hanowerze, Brunszwiku, Berlinie, Hamburgu i Görlitz. Wykonywał koncerty z najsłynniejszymi kantorami świata: Josephem Malovanym z Nowego Jorku, Alberto Mizrahim z Chicago, Moshe Schulhofem z Miami, Roslyn Barak z San Francisco, Shmuelem Barzilaiem z Wiednia, Moshe Sternem z Jerozolimy, Laszlo Fekete z Budapesztu, Avitall Gerstetter z Berlina, Davidem Ullmannem z Jerozolimy, Israelem Randem z Tel-Awiwu. Chór Synagogi Pod Białym Bocianem, jest jedynym chórem synagogalnym w Polsce. Śpiewa utwory kompozytorów żydowskich, głównie muzykę synagogalną.

Stanisław Michał Rybarczyk – związany, przez lata kariery artystycznej, jako dyrygent z Operą Wrocławską, Ośrodkiem PR i TV we Wrocławiu, Filharmonią Wrocławską,  Wojewódzkim Domem Kultury, Centrum Sztuki IMPART, Agencją Artystyczną Pro Musica, Akademią Muzyczną we Wrocławiu, Liceum Muzycznym we Wrocławiu, Filharmonią Sudecką w Wałbrzychu oraz Theater Goerlitz /Niemcy/. Wystąpił na wielu festiwalach w Polsce i za granicą m. in. Wratislavia Cantans, Festiwalu Kultury Żydowskiej w Krakowie, Festiwalu Gaude Mater, Silesia Sonans, Legnica Cantat, Festiwalu Moniuszkowskim w Kudowie, Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, Festiwalu „Warszawa Singera”, Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, Festiwalu „Jazz nad Odrą”, w Madrycie, Rydze, Nancy, Berlinie i Tallinie. Współpracuje z Warszawską Operą Kameralną. Dyrygował koncertami w filharmoniach w Polsce i za granicą. Występował wielokrotnie w większości krajów europejskich oraz w Chinach. Na przestrzeni lat 2017-2020 dokonał szeregu prawykonań oper Stanisława Moniuszki  w wersjach oryginalnych. Zrealizował nagrania dla polskich i zagranicznych firm fonograficznych, rozgłośni radiowych i telewizyjnych. Koncertował i współpracował z wieloma znakomitymi Artystami: Josephem Malovanym, Piotrem Łykowskim, Moshe Sternem, Krzysztofem Kolbergerem, Jerzym Mechlińskim,Lwem Kuznietzovem, Andorem Izsakiem, Lindsayem Davidsonem, Justyną Steczkowską, Adamem Hanuszkiewiczem, Wiesławem Hejną, Romanem Kołakowskim i wieloma innymi.  Współpracował przy realizacji filmów: „Seszele”, w reż. B. Lindy, „Deszczowy żołnierz” i „Wygrany” w reż. W. Saniewskiego oraz kilku innych. Twórca i dyrektor artystyczny wrocławskich Wieczorów Tumskich, Koncertów Hawdalowych, Dolnośląskich Koncertów Hawdalowych oraz, wraz z Karoliną Szykier – Koszucką, Festiwalu Kultury Żydowskiej SIMCHA. Dyrektor artystyczny Międzynarodowego Festiwalu Moniuszkowskiego w Kudowie. Autor widowiska „Koniec wieku – spotkanie kultur”. Współpracował przy realizacji wielkich widowisk m. in.: Anioły Europy, Misterium Iniquitatis, Requiem Pro Pace, Imiona wolności. We wrocławskiej Dzielnicy Wzajemnego Szacunku powołał do życia cykl „Biblia i Muzyka”, zainicjował warsztaty „Śpiewaj z rabinem, pastorem i księdzem”, założył ponadto dyskusyjny Salon Dzielnicy Wzajemnego Szacunku. Dyrektor Agencji Artystycznej Art & Business Direction, przewodniczący zarządu Fundacji „Dzielnica Wzajemnego Szacunku  Czterech Wyznań”, wiceprezes zarządu i dyrektor artystyczny Fundacji „PRO ARTE 2002”. Za swoją działalność artystyczną i społeczną wyróżniony m. in. Nagrodą Św. Brata Alberta, Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, polsko-niemiecką nagrodą „Germanus”, medalami „Zasłużony dla Tolerancji”, „Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego” oraz „Merito de Wratislavia – Zasłużony dla Wrocławia”.  

Paweł Cebulski – Wrocławianin urodzony w rodzinie prawosławnych duchownych. Absolwent  Wydziału Prawa, Administracji i Ekonomii UWr. Obecnie student II- roku studiów Magisterskich na kierunku Bezpieczeństwo Międzynarodowe. Pracownik Resortu MON. Prezes Stowarzyszenia ,,OrthPolonia” oraz członek Polsko-Greckiej Fundacji ,,Hagia Marina”. Wokalista kwintetu  Celebro działającego przy Wojskowej 4- Regionalnej Bazie logistycznej we Wrocławiu. Interesuje się literaturą wczesnochrześcijańską i historią.

Jerzy Kichler – ur 1947 w Krakowie w rodzinie żydowskiej. Działacz społeczności żydowskiej w Polsce, zasłużony dla odbudowy żydowskiego życia religijnego i kulturalnego w Polsce. Był przewodniczącym Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP oraz wrocławskiej Gminy Żydowskiej i inicjatorem odbudowy Synagogi. Jest pomysłodawcą i współzałożycielem wrocławskiej Dzielnicy Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań. Był wieloletnim wykładowcą judaizmu na Uniwersytecie Wrocławskim obecnie pracuje w Gminie Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu jako duchowny i przewodnik turystyczny. Autor wielu artykułów dotyczących tradycji i historii Żydów. Współautor z Tamarą Włodarczyk Przewodnika po żydowskim Wrocławiu (2016), także współautor z Agnieszką Kagankiewicz publikacji Synagoga pod Białym Bocianem, historia odzyskania i odbudowy (2020) . Odznaczony medalami „Zasłużony dla Wrocławia”, „Zasłużony dla Dolnego Śląska” oraz Złotą Odznaką Towarzystwa Miłośników Wrocławia.

prof. EWST dr hab. Wojciech Szczerba – absolwent Biblijnego Seminarium Teologicznego (1994) i Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie (1996). Studiował też w Amsterdamie (Theological Seminary) i Belgii (Heverlee at Evangelische Theologische Faculteit). W roku 2000 obronił doktorat z filozofii wczesnochrześcijańskiej na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Wrocławskiego. W 2009 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie filozofii starożytnej. Od 2019 roku pracownik naukowy (research associate) Von Hügel Institute Uniwersytetu w Cambridge. W 2002 roku Wojciech Szczerba został dziekanem Ewangelikalnej Wyższej Szkoły Teologicznej we Wrocławiu. W roku 2006 objął funkcję Rektora uczelni. Jest także redaktorem naczelnym czasopisma Theologica Vratislaviensia oraz autorem wielu publikacji z zakresu patrologii, tradycji reformacyjnej i ekumenizmu, w tym dwóch książek poświęconych koncepcji uniwersalnego zbawienia w myśli wczesnochrześcijańskiej. Od wielu lat zaangażowany jest w dialog ekumeniczny i międzyreligijny. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi nadanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej za działalność na rzecz mniejszości narodowych i religijnych w Polsce (2018).

dr Monika Szela – tłumacz i lektor języka angielskiego, nauczyciel akademicki i koordynator zespołu tłumaczy Politechniki Wrocławskiej. Studiowała inżynierię biomedyczną na Politechnice Wrocławskiej, filologię angielską oraz filologię rosyjską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz w Wyższej Szkole Filologicznej oraz teologię na Papieskim Wydziale Teologicznym. Zajmowała się różnymi aspektami teorii przekładu, fałszywymi przyjaciółmi tłumacza, homonimią międzyjęzykową, uniwersaliami tłumaczeniowymi i eurolektem. Obecnie podjęła badania nad przekładami biblijnymi i stosowanymi w nich strategiami tłumaczeniowymi: tłumaczeniem Septuaginty na język polski oraz przekładami dynamicznymi Pisma Świętego. Tłumaczy teksty techniczne, prawne i teologiczne (między innymi dla Politechniki, wrocławskich kancelarii prawnych, Wrocławskiego Przeglądu Teologicznego i serii Eastern and Central European Voices Wydawnictwa Brill). Amatorsko zajmuje się rysunkiem i śpiewem. Najchętniej odpoczywa w trakcie górskich wędrówek, podczas biegania i opiekując się swoimi sześcioma kotami.

Zarówno na koncert, jak i na dysputę, obowiązuje wstęp wolny. Zapraszamy serdecznie! 

Salon Wzajemnego Szacunku 13.12.2022

Fundacja “Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” ma przyjemność zaprosić na kolejny Salon Wzajemnego Szacunku online, który odbędzie się już 13.12.2022 o godzinie 19:00.

Gościem naszego salonu będzie Mariusz Woźniak OP, dominikanin odpowiedzialny za Katechumenat, opiekun Medytacji Chrześcijańskiej,  prowadzący również posługę duszpasterską dla Ukraińców i Rosjan.

Mariusz Woźniak OP – ur. 25.09.1964 – Bolesławiec. Od 1987 jest w Zakonie dominikańskim. Święcenia przyjął 22.05.1993 w Krakowie. 

W latach 1993 – 1998 – pracował na Białorusi, w Baranowiczach; Następnie w latach 1998-2022 przebywał na Ukrainie.

  • 1998 – 2003 – Kijów, praca w Wydawnictwie KAIROS, 
  • 2003 – 2005 – Fastów – magiter postulatu
  • 2005 – 2009 – Wikariusz Generalny Wikariatu Generalnego Rosji i Ukrainy
  • 2005- 2012 – dyrektor wyadawnictwa KAIROS w Kijowie, redaktor Katołyckoho Visnyka
  • 2012 – 2016 – proboszcz parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Jałcie, na Krymie
  • 2016-2017 – praca duszpasterska w Chmielnickim (Duszpasterz Służby Zdrowia, rekolekcje, pomoc w parafii p/w Chrystusa Króla)
  • 2017 – 2022 – praca duszpasterska w Charkowie, proboszcz, odpowiedzialny za Szkołe Wiary, rekolekcje i inne

Od 20.02.22 przebywa w Polsce we Wrocławiu, gdzie odpowiedzialny jest za Katechumenat, jest opiekunem Medytacji Chrześcijańskiej, prowadzi również posługę duszpasterską dla Ukraińców i Rosjan

Ojciec Mariusz interesuje się także fotografią , duchowością ojców pustyni, literaturą oraz poezją.

Spotkanie będzie odbywało się na platformie ZOOM. Link będzie działał w dniu wydarzenia

Spotkanie będzie transmitowanie na żywo na Facebooku.

Salon Wzajemnego Szacunku 09.12.2022

Fundacja “Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” ma zaszczyt zaprosić do kolejnego Salonu Wzajemnego Szacunku. Odbędzie się on wyjątkowo w piątek 9 grudnia 2022 roku o godzinie 18:00 w sali parafialnej przy Ewangelickim Kościele Opatrzności Bożej przy ul. Kazimierza Wielkiego 29.

Gościem Salonu będzie Julieta Gonzalez – Urodzona w Meksyku, zaczynała naukę śpiewu w Konserwatorium Narodowym w Meksyku.Ukończyła studia wokalne w krakowskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Barbary Niewiadomskiej, a następnie studia podyplomowe w Centrum Muzyki Dawnej w Genewie pod kierunkiem Beatrice Cramoix w dziedzinie śpiewu barokowego i Fancis Biggi (Lucidarium) oraz Laurence Brisset (De Caelis) w zakresie muzyki średniowiecznej. Współpracuje z zespołami i muzykami ze Szwajcarii, Francji, Meksyku i Polski takimi jak: Elyma (dyr. Gabriel Garrido), De Caelis (dyr. Laurence Brisset), Sintagma Musicum (dyr. Gustavo Delgado), Dekameron (dyr. Tadeusz Czechak), Ars Nova (dyr. Jacek Urbaniak), Concerto Polacco (dyr. Marek Toporowski), Jacaras (Piotr Zaleski, dyrektor) oraz z organistami i klawesynistami: Markiem Toporowskim, Henrykiem Janem Botorem, Marcinem Armańskim, Norbertem Petry (Metz). Od 2019 roku, wraz z Ryszardem Lubienieckim, stworzyła zespół muzyki średniowiecznej Vox Imaginaria. Zespół wykonuje muzykę z niemal wszystkich regionów średniowiecznej Europy: od Półwyspu Iberyjskiego przez Francję, Włochy, po historyczny region Śląska. Koncertowała m.in. w Operze w Lyonie, Lozannie, Operze Narodowej w Meksyku oraz na różnych festiwalach w Europie i Meksyku takich jak BachakademieFestiwal d’AmbroneyFestival Internacional de Órgano Barroco Festival del Centro Histórico de la Ciudad de México (Meksyk), Saisons Musicales (Fondation Royaumont, Francja), Festival Internacional de Guitarra y Timple (Hiszpania), Maj z Muzyką DawnąForum Musicum Wratislawia Cantans (Wrocław), Festiwal Kolory PolskiFestiwal Banchetto Musicale Kristupo Festivalis (Wilno), Festiwal Barok Plus (Leszno), Polska Akademia GitarySzczeciński Festiwal Muzyki Dawnej, Festiwal Fide et Amore w Żorach, Muzyka w Starym KrakowieFestiwal Sacrum Profanum (Kraków) – premiera „Króla Leara” Pawła Mykietyna, Filharmonia Narodowa w Warszawie. Brała udział w audycji Five O’clock w Drugim Programie Polskiego Radia razem z zespołem Jacaras. Jest obecnie członkiem Szkoły Doktorskiej przy Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Temat jej projektu związany jest z polifonią religijną Nowej Hiszpanii (XVI i XVII wiek). Prowadzi działalność edukacyjną poprzez kursy mistrzowskie, warsztaty i konferencje związane z muzyką dawną i tradycyjną muzyką latynoamerykańską.

Podczas piątkowego Salonu zatytułowanego “Viva Mexico! O Meksyku, jego kulturze i historii oraz kolędy śpiewane przez Julietę Gonzalez” śpiewaczka przybliży nam obchody różnych meksykańskich świąt, kulturę, sztukę i tradycję tego kraju oraz będziemy mieli okazję usłyszeć meksykańskie kolędy i tradycyjne pieśni w jej wykonaniu.

Salon poprowadzi Janusz Witt

Wstęp wolny

Zapraszamy serdecznie!

Salon Wzajemnego Szacunku online 06.12.2022

Dzielnica Wzajemnego Szacunku – serce otwartego Wrocławia

Fundacja “Dzielnica Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań” ma przyjemność zaprosić na kolejny Salon Wzajemnego Szacunku online, który odbędzie się już 06.12.2022 o godzinie 19:00.

Dzielnica Wzajemnego Szacunku, Dzielnica Czterech Świątyń, Dzielnica Czterech Wyznań – pod takimi nazwami znany jest obszar Wrocławia pomiędzy ulicami Kazimierza Wielkiego, św. Antoniego, Pawła Włodkowica i św. Mikołaja. Historycznie, od XVIII w. była to dzielnica żydowska, w której – prócz oczywiście synagogi – znajdowały się ważne ośrodki chrześcijańskie, w tym trzy kościoły

Idea Dzielnicy Wzajemnego Szacunku powstała w 1995 roku z inicjatywy duchownych chrześcijańskich (katolickich, prawosławnych i protestanckich) oraz działacza społeczności żydowskiej Jerzego Kichlera. Myślą przewodnią towarzyszącą inicjatywie było przeciwstawienie się atmosferze ksenofobii, antysemityzmu i rozłamów w polskiej społeczności w połowie lat 90. XX w.

Od kilkunastu lat funkcjonuje także Fundacja Dzielnicy Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań. Cele fundacji obejmują – przy zachowaniu pełnej autonomii Czterech Wspólnot Wyznaniowych: Prawosławnej, Rzymsko-Katolickiej, Ewangelicko-Augsburskiej i Gminy Wyznaniowej Żydowskiej – propagowanie idei dialogu między religiami i ekumenizmu oraz wspólnych wartości etycznych i moralnych.Obecnie Dzielnica należy do najważniejszych atrakcji turystycznych Wrocławia, a współpraca pomiędzy wyznaniami i religiami owocuje licznymi inicjatywami o charakterze społecznym, religijnym i kulturalnym.

O historii, znaczeniu i dniu dzisiejszym dzielnicy Wzajemnego Szacunku opowie właśnie jej pomysłodawca i jeden z założycieli – Jerzy Kichler.

Jerzy Kichler – ur 1947 w Krakowie w rodzinie żydowskiej. Działacz społeczności żydowskiej w Polsce, zasłużony dla odbudowy żydowskiego życia religijnego i kulturalnego w Polsce. Był przewodniczącym Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP oraz wrocławskiej Gminy Żydowskiej i inicjatorem odbudowy Synagogi. Jest pomysłodawcą i współzałożycielem wrocławskiej Dzielnicy Wzajemnego Szacunku Czterech Wyznań. Był wieloletnim wykładowcą judaizmu na Uniwersytecie Wrocławskim obecnie pracuje w Gminie Wyznaniowej Żydowskiej we Wrocławiu jako duchowny i przewodnik turystyczny. Autor wielu artykułów dotyczących tradycji i historii Żydów. Współautor z Tamarą Włodarczyk Przewodnika po żydowskim Wrocławiu (2016), także współautor z Agnieszką Kagankiewicz publikacji Synagoga pod Białym Bocianem, historia odzyskania i odbudowy (2020) . Odznaczony medalami „Zasłużony dla Wrocławia”, „Zasłużony dla Dolnego Śląska” oraz Złotą Odznaką Towarzystwa Miłośników Wrocławia

Spotkanie będzie odbywało się na platformie ZOOM. Link będzie działał w dniu wydarzenia
https://ewst-pl.zoom.us/j/92141743941

Spotkanie będzie transmitowanie na żywo na Facebooku