III Niedziela Wielkiego Postu 23.03.2014
J 4,5-15
Krynica wody żywej
O gdybyś znała dar Boży i wiedziała kim jest Ten, kto ci mówi… słyszymy w dzisiejszym dialogu Jezusa z Samarytanką, przy studni. Kim jest Jezus? Kim On właściwie jest? Jak często stawiamy sobie takie pytanie?
Kiedy św. Jan ewangelista opowiada o spotkaniu i dialogu Jezusa z Samarytanką, nie przypadkiem umiejscawia akcję przy studni. Chce powiedzieć, że owa studnia, a w niej„żywa woda”, to źródło chrztu, w którym zostaliśmy zanurzeni, a właściwie: Chrystus-żywa woda, w którego życie zostaliśmy zanurzeni przez chrzest. To prawda, że Bóg objawia sięwszędzie, ale ma też miejsca szczególne, gdzie czeka tak jak na Samarytankę przy studni, aby następnie rozpoczynać dialog i dotykając serca człowieka, przekonywać o swojejmiłości.
W grudniu ubiegłego roku przyszła do mnie moja parafianka prosić o chrzest córeczki, która miała mieć operację. Ostrzegła mnie, że jej mąż jest dziwny – wiele lat temu wypisał się zKościoła. Chrzest się odbył bez przeszkód, ale… coś się wydarzyło w ojcu tego dziecka. Po kilku miesiącach, w przeddzień moich imienin, przyszedł prosić o możliwość powrotu do Kościoła! Proszę ojca – mówił – od dwóch lat przychodziłem często na Msze św., nie mogłem zrobić znaku krzyża, biłem się z myślami, ale jeszcze nigdy tak intensywnie się nie modliłem jak ostatnio. Nie mogłem poradzić sobie z pochodzeniem i boskością Jezusa –dodał. W kolejną niedzielę publicznie wyznał wiarę.
Pan Marcin, tak jak Samarytanka, w rozmowie odkrywał kim jest Człowiek z którym rozmawia, powoli dochodząc do łaski wiary. Samarytanka w Jezusie najpierw widziała zwykłego człowieka („jesteś Żydem”), ale potem powiedział do Niego – Panie! Gdy Jezus dotknął jej serca, gdy usłyszała prawdę o sobie, powiedziała – jesteś Prorokiem. A w odpowiedzi na pytanie jak i gdzie ma czcić Boga, znajduje w końcu w Jezusie Mesjasza i Zbawiciela świata. Ogarnia ją radość. Tak, my też nosimy w sobie przez chrzest „łaskꔿywej wody, która z nas nie pochodzi. Ale czy z tego powodu ogarnia nas radość?
Są miejsca, gdzie człowiek może tę łaskę odzyskiwać, gdzie dialog z Jezusem jest życiodajny! W tym tygodniu nasz kościół św. Antoniego (w parafii pw. św. Mikołaja) zostanie podniesiony do rangi Sanktuarium Jasnogórskiej Matki Kościoła. To miejsce dla wielu wrocławian jest jak mała Jasna Góra, gdzie jest krynica łaski, gdzie Bóg przez Maryję, swoją Matkę rozplątuje ludzkie węzły.
Jak dobrze że są takie krynice łaski! Zapraszamy!