Paulini na niedzielę 5 kwietnia
Odkrycie tej pustki grobowej dokonuje się jakby w trzech odsłonach. Dopiero w trzeciej odsłonie wszyscy uwierzyli, że już w śmierci nie ma nic godnego ludzkiego spojrzenia!
Najpierw Maria Magdalena odkrywa jedynie usunięty kamień. Nie weszła jednak do wnętrza, nie zdobyła się na zgłębienie tej prawdy aż do dna;
Jan nachylił się do wnętrza i zobaczył już o wiele więcej – zobaczył płótna bez ciała.
Dopiero Piotr odważył się wejść do wnętrza grobu. On jeden wszedł do wnętrza, do gniazda śmierci. Ale w grobie nie było już nic!!! Od tego momentu możemy już dążyć do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi (Kol 3,1-4). Nie musimy już biec ku śmierci, nie musimy już ścigać się do otchłani! Przekonaliśmy się naocznie: w śmierci nie ma nic, ani życia, ani piękna, ani miłości, ani mądrości, ani prawdy. Tylko płótna rozrzucone bez porządku, niezrozumiale, osobno, bez związku, bez sensu. Taka jest śmierć – bez sensu! Łono śmierci – grzech zostało zdemaskowane – i ci, którzy je zwiedzili, uwierzyli, że jest ono PUSTKĄ! Uwierzmy im!