komentarz katolicki

Czytaj dalej

Czytaj dalej

ks. Roman E. Rogowski na niedzielę 8 marca, III niedzielę Wielkiego Postu

Wielki Post jest doskonałą okazją, doskonałym czasem, by powrócić do Ewangelii. “Mahatma” Gandhi mawiał: “Byłem przepełniony radością, czytając Ewangelię”, a Charles de Foucault powtarzał: “Chcę wykrzyczeć Ewangelię całym swoim życiem. Powracam do Ewangelii”.

Otóż dzisiejsza Ewangelia mówi przynajmniej o trzech rzeczach: o bogactwie jako bożku, o zmartwychwstaniu i wiedzy Boga. Człowiek nie jest aniołem i do istnienia, do życia potrzebuje rzeczy materialnych, potrzebuje pieniędzy i chleba, jeżeli jednak z tego wszystkiego czyni rzecz najważniejszą, robi z nich swoistego bożka – wtedy dokonuje się rzecz zła, sytuacja bardzo niebezpieczna – i to nie tylko w dziedzinie religijnej, ale także w dziedzinie społecznej. Taka pokusa bogactwa jako bożka zagraża zawsze i wszędzie, zagraża nawet wspólnocie chrześcijańskiej. Warto zatem zapamiętać powiedzenie Cycerona: “Nie być chciwym na bogactwa – to bogactwo!” Dzisiaj Jezus mówi o “świątyni swego ciała”, tego ciała, które jest także naszym ciałem. I otóż to nasze ciało, podobnie jako ciało Jezusowe, jest przeznaczone do cudu zmartwychwstania. I dlatego polecenie Jezusa: “Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” /Mk 16,15/ należy rozumieć w tym sensie, że jest to Ewangelia życia wiecznego i Ewangelia zmartwychwstania. Jezus “sam wiedział, co się kryje w człowieku” – tym stwierdzeniem kończy się dzisiejsza Ewangelia, co kryje się w każdym z nas…

Paulini na niedzielę 1 marca
Bóg oszczędził syna Abrahama, ale własnego nie, lecz wydał Go za nas wszystkich.A skoro poniósł za nas śmierć, co więcej, zmartwychwstał z miłości do nas, to naprawdę zdobył nas i żadne oskarżenie, wyrzuty sumienia albo perfidne potępianie szatana nie potrafią wzbudzić nawet najmniejszej wątpliwości co do nieodwracalnej woli zbawczej Boga. Pozostaje pytanie: skoro Bóg mówi o Chrystusie: „to jest mój Syn umiłowany”, to dlaczego pozwolił, aby był wydany na tak okrutną śmierć? Czy Abraham nie kochał Izaaka?

Czytaj dalej

ks. Roman E. Rogowski na niedzielę 22 lutego, I niedzielę Wielkiego Postu

Przeżywamy pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu. Jest toszczególny okres, by przynajmniej nieco wyhamować bieg życia, trochę się skupić i próbować ocenić swoje postępowanie. Mamy na to czterdzieści dni – tyle, ile Jezus przebywał na pustyni. Jeżeli On “był kuszony przez szatana” /Mk 1,13/ w czasie tego pustynnego przebywania, to należy się przygotować na wzmożone kuszenie w tym czasie. Ale pokusa to jeszcze nie grzech! To praktyczna okazja do wykazania swojej wiary i wierności.

Czytaj dalej

Paulini na niedzielę 15 lutego

Mk 1, 40-45

Czystość może budzić zadowolenie, a nawet zachwyt czy szczęście. Sprzątamy mieszkanie, bo w czystym pomieszczeniu czujemy się dobrze. Odkurzamy meble,czyścimy buty, pierzemy ubrania. Kąpiel daje przyjemną satysfakcję. Brudne,spocone ciało może wprowadzać kogoś w dyskomfort psychiczny. Nie wyobrażamy sobie spożywania obiadu na niemytych od tygodni talerzach. Używanie sztućców,na których są relikty poprzedniego posiłku, budziłoby obrzydzenie. Do tego miejsca zarówno ateiści, jak i ludzie wierzący są zgodni.

Czytaj dalej

Roman E. Rogowski na niedzielę 8 lutego

Marcin Luter mawiał: “Nie ma większej radości w sercu, jak wiedzieć: BÓG SIĘ ŚMIEJE!”.

Właśnie mam przed sobą książkę Benjamina Boisson pod znamiennym tytułem: “Uśmiech Boga”, a w niej autentyczny dowcip z dziedziny katechezy: “Powiedz, tato, czym zajmował się święty Józef? Był cieślą i budował domy. A Maryja, co robiła? Była w domu i opiekowała się Jezusem. To dlaczego dali go do żłobka?” – kończy chłopiec. No właśnie: dlaczego? 

Czytaj dalej

Paulini na niedzielę 1 lutego

Dopóki Jezus nie wszedł do tego domu modlitwy, nikt nawet nie przeczuwał, że wśród modlących jest opętany. Również sam opętany nie wiedział, że ma tak „pobożnego” demona! Gdy Jezus wszedł do wnętrza, duch nieczysty zaczął wołać, krzyczeć, zachowywać się głośniej niż inni.

Czytaj dalej

Tramwajem „24” jadę w kierunku Osobowic, by pokłonić się Matce Boskiej Osobowickiej. Mijamy cmentarz, a ja zapamiętuję mały fragment rozmowy dwóch starszych pań: „Co byś zrobiła, gdyby w tej chwili był koniec świata?”. „Co bym zrobiła? Nie wiem, ale chyba tego końca nie będzie…”.

Czytaj dalej

Paulini na niedzielę 18 stycznia

Bóg mówi w mroku i budzi Cię z nocy. Mówi w mroku, bo umiłował sobie tajemnice i samotność swych wybrańców Bóg budzi też z nocy, bo nienawidzi grzechu i nieprawości. Samuel otrzymywał słowo, ale to słowo pchało go do człowieka. Nie pojmował go dobrze, ale dzielił się z drugim człowiekiem. Rozpoczyna swoją historię proroka w ciemnościach, będąc sługą zobojętniałego arcykapłana Helego. Jest pozbawiony oparcia i pozbawiony wielu rozrywek tego świata. Spał skromnie w przybytku, a więc chwile ciemności spędzał z Bogiem. Wystarczył mu Bóg.

Czytaj dalej