admin

“Dziś, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie sercwaszych” (Hbr 3,15) 

Gdy wystukujemy na komputerze wyraz “zatwardzać”, zostaje on natychmiast podkreślony. Czyli – nie ma go w słowniku. Nie należy do słownictwa współczesnego człowieka. Można go dopiero do słownika dodać. Zatem – dodajemy do słownika słowo: “zatwardzać”.

Nie, nie chodzi o zatwardzenie i żałosne skutki niewłaściwej diety. Chodzi o zatwardziałość serca, czyli uczynienie serca tak twardym, że nie jest ono już wstanie przyjąć siewu Bożego Słowa. Słowo Boga jest wysiewane, owszem, dzieje się to na tysiące sposobów, od kazania poczynając, a na komputerze kończąc, lecz my pozostajemy nieczuli, nie obchodzi to nas wcale – ponieważ serce umarło. Pompuje krew, ale nie spełnia innej podstawowej funkcji: nie kocha Boga.

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 1 lutego

“Nakłoń, Boże mój, swojego ucha i usłysz!” (Dn 9,18) 

Prośba skierowana do Boga, aby usłyszał…? Czyż może nie słyszeć Ten, który dał nam ucho? – A jednak często mamy wrażenie, że uderzamy w mur. To boli. Zniechęca. –Dlaczego?!

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 25 stycznia

W Ewangelii wg św. Mateusza (r. 19) czytamy fantastyczny dialog pomiędzy Panem a Jego uczniami: “Powiadam wam: Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego. A gdy to usłyszeli uczniowie, zaniepokoili się bardzo i mówili: Któż tedy może być zbawiony? A Jezus spojrzał na nich i rzekł im: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale u Boga wszystko jest możliwe. Wtedy odpowiadając Piotr rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą; cóż za to mieć będziemy?” 

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 18 stycznia

“Zakon został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa” (J 1,17) 

Po przeczytaniu powyższego zdania, można wzruszyć ramionami. Przecież to historia, co nas to obchodzi? – Rzeczywiście, my chrześcijanie Europy, pochodzący z pogan raczej niż z Żydów, nie mamy bladego pojęcia, czym jest brzemię Zakonu. Ani czym jest jego słodycz.

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 11 stycznia

“Ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi” (Rz 8,14) 

Napiszmy to zdanie inaczej: ci, których Duch Boży nie prowadzi, nie są dziećmi Bożymi. – Czy to prawda? Czy można być dzieckiem Bożym biernie, nie być prowadzonym? I co to w ogóle znaczy: być prowadzonym przez Duch Bożego? 

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 4 stycznia

“Ujrzeliśmy chwałę Jego, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy” (J 1,14) 

Nowy rok wcale nie jest taki nowy. Przenieśliśmy do niego wszystkie nie rozwiązane problemy, nieuleczone choroby i zranienia, wszelkie napięcia pomiędzy nami a innymi ludźmi. Nasze nadzieje i obawy, pragnienia i lęki – wszystko to nie zmieniło się tylko dlatego, że wymieniliśmy nasze kalendarze. Przede wszystkim jednak nie zmieniliśmy się my sami. Jesteśmy jak w chwili młodości – grzeszni i nieczujący bojaźni przed Bogiem. 

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 14 grudnia

“Przygotujcie na pustyni drogę Pańską” (Iz 40,3) 

Lektura Pisma św. przynosi nam olśnienie. Oto proroctwa spełniają się, nasz Bóg jest wiarygodny! Można zaufać Mu nie tylko w sprawie Chrystusa, ale we wszystkich sprawach, z którymi się do nas zwraca. Dotyczy to także Jego rad i wymagań.

Prorok Pański wzywa nas w Adwencie do przygotowania dla Chrystusa drogi. O pierwszych chrześcijanach mówiono, że są wyznawcami Drogi. Jezus jest naszą Drogą. A to oznacza, że wszystko, co dla Chrystusa czynimy, czynimy dzięki Niemu. Czyli – jest to łaska.

Czytaj dalej

Niedziela – 29 czerwca 2014

 Będąc wolnym wobec wszystkich, oddałem się w niewolę wszystkim, abym jak najwięcej ludzi pozyskał. I stałem się dla Żydów jako Żyd, aby Żydów pozyskać; dla tych, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, chociaż sam pod zakonem nie jestem, aby tych, którzy są pod zakonem, pozyskać. Dla tych, którzy są bez zakonu, jakobym był bez zakonu, chociaż nie jestem bez zakonu Bożego, lecz pod zakonem Chrystusowym, aby pozyskać tych, którzy są bez zakonu. Dla słabych stałem się słabym, aby słabych pozyskać; dla wszystkich stałem się wszystkim, żeby tak czy owak niektórych zbawić.
1 Kor 9,19-22

Paweł widzi przed sobą jeden cel służby. Chce pozyskać ludzi dla Chrystusa. Zwiastun Bożego Słowa nie może wymagać od ludzi, aby koniecznie się z nim we wszystkim zgadzali i postępowali zgodnie z jego wymogami. Musi on – we właściwym sensie tego słowa – pozyskać ludzi. Dlatego musi ich poznać i oprzeć się na tym, co jest w nich pozytywne. Nie jest to jedynie przebiegłość ani gra aktorska. Paweł rzeczywiście chciał pozyskać ludzi dla Ewangelii.

Czytaj dalej

Niedziela – 22 czerwca 2014

Słuchaj, Izraelu! Pan jest Bogiem naszym, Pan jedynie! Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej. Niechaj słowa te, które Ja ci dziś nakazuję, będą w twoim sercu. Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił, przebywając w swoim domu, idąc drogą, kładąc się i wstając. Przywiążesz je jako znak do swojej ręki i będą jako przepaska między twoimi oczyma.
5 Mż 6,4-8

Wyobraźmy sobie, że nie istnieje piekło, nie istnieje też żadna księga, w której Bóg notuje dobre i złe uczynki, nie ma niebiańskiej wagi, na której czyny są ważone. A teraz postawmy sobie pytanie: gdyby te rzeczy nie istniały, jakim byłbym człowiekiem? Czy wierzyłbym w Boga, czy nie?

Czytaj dalej

Zesłanie Ducha Świętego

 A gdy nadszedł dzień Zielonych Świąt, byli wszyscy razem na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum, jakby wiejącego gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, gdzie siedzieli. I ukazały się im języki jakby z ognia, które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym, i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch poddawał.
Dz 2,1-4

Jeden z najbardziej spektakularnych cudów Nowego Testamentu – szum z nieba, porywisty wiatr, płomienie ognia na głowach apostołów, mówienie nieznanymi wcześniej językami… Niesamowite wydarzenie, które naocznych świadków powinno wprawić w osłupienie i przekonać największych sceptyków, że Jezus był Mesjaszem. Niestety, nawet bycie naocznym świadkiem cudu nie musi oznaczać wiary w to, co się widzi. Przecież wszystko można racjonalnie wytłumaczyć… Zawsze można znaleźć rozwiązanie zagadki, bez odwoływania się do nadprzyrodzonych zdarzeń. A w tym przypadku sprawa była prosta – ludzie dziwnie się zachowują, mówią coś w niezrozumiałym językiem, to oczywiste – Młodym winem się upili…

Czytaj dalej