Komentarze ewangelickie

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 1 marca

“Bóg daje dowód swej wielkiej miłości ku nam, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za nas umarł” (Rz 5,8) 

            Czytając ze zrozumieniem: W przeszłości byliśmy grzesznikami. Bóg umiłował nas wielką miłością. Ofiarował swego Syna za nas i Ten umarł na Krzyżu. Śmierć Chrystusa na Golgocie stanowi dla nas dowód Bożej miłości.

Pytania: Czy tylko w przeszłości byliśmy grzesznikami? Czy miłość Boga nie mogła przeciwdziałać grzechowi, tak aby nie była konieczna ofiara Chrystusa? Czy nie jest tak, że to, co ma być dowodem miłości, w rzeczywistości stało się teatrum okrucieństwa?

Odpowiedzi: Tak, tylko w przeszłości byliśmy grzesznikami. Obecnie już nimi nie jesteśmy, bo Bóg przez swoją miłość, okazaną w Chrystusie, wykupił nas. Jest to akt wolny i zewnętrzny; obojętne, czy go przyjmiemy, czy nie, odium i etykieta grzesznika została od nas odjęta. Jesteśmy Odkupionymi Pana. Jesteśmy święci.

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 22 lutego

“Syn Boży na to się objawił, żeby zniweczyć dzieła diabelskie” (1 J 3,8) 

Czy ktoś ma jeszcze wątpliwości, że cały świat tkwi w złym, jak pisze św. Jan? – Każde z Przykazań Bożych zostało pogwałcone. Weszliśmy już w etap legitymizacji grzechu w Kościele: błogosławienie par homoseksualnych, rozwody wśród duchownych,współżycie poza małżeństwem – zamykamy oczy, a nawet pochwalamy.

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 15 lutego

“Oto idziemy do Jerozolimy i wszystko,  co napisali prorocy, wypełni się nad Synem Człowieczym” (Łk 18,31)

Nasz Pan jest dobry. Nie zakrywa przed swoimi uczniami tego, co ma się wydarzyć. Nie spekuluje i nie pozostawia wątpliwości. Najpierw dokona się sąd nad Nim – i zostanie ukrzyżowany. Tym samym dokona się sąd nad światem, ponieważ w Niego nie uwierzył. Ale jednoczenie zostanie otwarta nowa stronica dziejów: każdy bez wyjątku zostanie postawiony przed pytaniem: Kim jest Ten, który idzie do Jerozolimy, aby przyjąć śmierć? I w zależności od naszej odpowiedzi, zostaniemy usprawiedliwieni lub odrzuceni.

Czytaj dalej

“Dziś, gdy głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie sercwaszych” (Hbr 3,15) 

Gdy wystukujemy na komputerze wyraz “zatwardzać”, zostaje on natychmiast podkreślony. Czyli – nie ma go w słowniku. Nie należy do słownictwa współczesnego człowieka. Można go dopiero do słownika dodać. Zatem – dodajemy do słownika słowo: “zatwardzać”.

Nie, nie chodzi o zatwardzenie i żałosne skutki niewłaściwej diety. Chodzi o zatwardziałość serca, czyli uczynienie serca tak twardym, że nie jest ono już wstanie przyjąć siewu Bożego Słowa. Słowo Boga jest wysiewane, owszem, dzieje się to na tysiące sposobów, od kazania poczynając, a na komputerze kończąc, lecz my pozostajemy nieczuli, nie obchodzi to nas wcale – ponieważ serce umarło. Pompuje krew, ale nie spełnia innej podstawowej funkcji: nie kocha Boga.

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 1 lutego

“Nakłoń, Boże mój, swojego ucha i usłysz!” (Dn 9,18) 

Prośba skierowana do Boga, aby usłyszał…? Czyż może nie słyszeć Ten, który dał nam ucho? – A jednak często mamy wrażenie, że uderzamy w mur. To boli. Zniechęca. –Dlaczego?!

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 25 stycznia

W Ewangelii wg św. Mateusza (r. 19) czytamy fantastyczny dialog pomiędzy Panem a Jego uczniami: “Powiadam wam: Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego. A gdy to usłyszeli uczniowie, zaniepokoili się bardzo i mówili: Któż tedy może być zbawiony? A Jezus spojrzał na nich i rzekł im: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale u Boga wszystko jest możliwe. Wtedy odpowiadając Piotr rzekł mu: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za tobą; cóż za to mieć będziemy?” 

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 18 stycznia

“Zakon został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa” (J 1,17) 

Po przeczytaniu powyższego zdania, można wzruszyć ramionami. Przecież to historia, co nas to obchodzi? – Rzeczywiście, my chrześcijanie Europy, pochodzący z pogan raczej niż z Żydów, nie mamy bladego pojęcia, czym jest brzemię Zakonu. Ani czym jest jego słodycz.

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 11 stycznia

“Ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi” (Rz 8,14) 

Napiszmy to zdanie inaczej: ci, których Duch Boży nie prowadzi, nie są dziećmi Bożymi. – Czy to prawda? Czy można być dzieckiem Bożym biernie, nie być prowadzonym? I co to w ogóle znaczy: być prowadzonym przez Duch Bożego? 

Czytaj dalej

Andrzej Dębski na niedzielę 4 stycznia

“Ujrzeliśmy chwałę Jego, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy” (J 1,14) 

Nowy rok wcale nie jest taki nowy. Przenieśliśmy do niego wszystkie nie rozwiązane problemy, nieuleczone choroby i zranienia, wszelkie napięcia pomiędzy nami a innymi ludźmi. Nasze nadzieje i obawy, pragnienia i lęki – wszystko to nie zmieniło się tylko dlatego, że wymieniliśmy nasze kalendarze. Przede wszystkim jednak nie zmieniliśmy się my sami. Jesteśmy jak w chwili młodości – grzeszni i nieczujący bojaźni przed Bogiem. 

Czytaj dalej

ks. Andrzej Dębski na niedzielę 14 grudnia

“Przygotujcie na pustyni drogę Pańską” (Iz 40,3) 

Lektura Pisma św. przynosi nam olśnienie. Oto proroctwa spełniają się, nasz Bóg jest wiarygodny! Można zaufać Mu nie tylko w sprawie Chrystusa, ale we wszystkich sprawach, z którymi się do nas zwraca. Dotyczy to także Jego rad i wymagań.

Prorok Pański wzywa nas w Adwencie do przygotowania dla Chrystusa drogi. O pierwszych chrześcijanach mówiono, że są wyznawcami Drogi. Jezus jest naszą Drogą. A to oznacza, że wszystko, co dla Chrystusa czynimy, czynimy dzięki Niemu. Czyli – jest to łaska.

Czytaj dalej