Niedziela Oculi* – 3. Niedziela Pasyjna
I Krl 19, 1-8
Niedziela Oculi, której nazwa zaczerpnięta jest z Psalmu 25, wzywa nas do zwrócenia swych oczu w stronę Pana. Hasło zaś rozpoczętego właśnie tygodnia zwiastuje słowo Jezusa: Żaden, który przyłoży rękę do pługa i ogląda się wstecz, nie nadaje się do Królestwa Bożego (Łk 9).
Słowa te dotykają nas w połowie czasu pasyjnego i są doskonałym kontekstem nakazu Bożego, który otrzymał prorok Eliasz uciekający przed pogróżkami królowej Izabel: Wstań, posil się, gdyż masz daleką drogę przed sobą. Bezsilność i bezradność przybrały w przypadku Eliasza skrajną postać. Jednoznacznym zaś staje się dla niego rozkaz Boży: Posil się i idź dalej. Ja cię potrzebuję, bez względu na okoliczności w których się znajdziesz. Eliasz więc idzie. Wiara jego mocniejsza jest od chwilowego załamania, od bezsilności i rezygnacji. Podobnie jest i z nami. Bóg nigdy nie pozostawia nas samym sobie z naszymi problemami czy bezsilnością. Dalsza droga naszego życia na pewno nie będzie łatwa i prosta. Nadal spotykać na niej będziemy trudy, niedostatki, cierpienia i załamania. Bo takie jest nasze życie. Z rozkazu Bożego mamy jednak iść dalej, mamy składać wobec świata świadectwo naszej wiary, mamy w swoim Kościele widzieć przyszłość w jego błogosławionej roli siewcy miłości, dobra, prawdy i sprawiedliwości. A tę drogę ufnie powierzyć mamy Panu. Jego serce zawsze jest dla nas otwarte, a jego ręce ku nam wyciągnięte.
Eliasz nie zawiódł się, nie zawiedli się inni prorocy, a potem nie zawodzili się uczniowie Jezusa, ojcowie i reformatorzy Kościoła, nie zawiódł się lud Boży, który wierzył i ufał. Nie zawiedziemy się i my współcześni, jeśli pójdziemy za naszym Panem.
* Nazwa niedzieli pochodzi od pierwszego łacińskiego słowa introitu – Oculi – „Oczy moje zawsze patrzą na Pana”