Pięćdziesiątnica – Niedziela Przenajświętszej Trójcy
J 7, 37-51 i 8, 12
Święty Leon Wielki, biskup Starego Rzymu, w wyznaniu wspólnej prawosławnej wiary przed świętym Flawianem, biskupem Nowego Rzymu, pisał, że Duch uświęcenia, krew Odkupienia i woda chrztu, pomimo swej odrębności, pozostają w swej zbawczej rzeczywistości nierozdzielne. Te trzy pozostawione zostały Chrystusowemu Kościołowi – w nim, jak orzekli przebóstwieni Ojcowie nicejscy, przebywa Święty Duch. Ta przestrzeń Bożego działania jest także dla nas, wiernym przekazowi apostolskiemu, nieustannym dniem Pięćdziesiątnicy – momentem zlania Świętego Ducha i dopełniania w nas sakramentalnego działania całej Trójcy. Jak mówi z kolei jedno ze starożytnych świadectw,Konstytucje Apostolskie, Jezus jako tchnienie naszych nozdrzy, Pomazaniec Boży (Lam 4, 20) zesłał na swoich wiernych uczniów dary Świętego Ducha. Należy zatem jak najszerzej otworzyć swoje duchowe oczy na fragmenty dzisiejszej Ewangelii, która utożsamia Ducha uświęcenia z mesjańskim posłannictwem Jezusa: krwią Odkupienia i wodą chrzcielnego oświecenia.
Cała narracja biblijna toczy się podczas Szmini Aceret, czyli „ósmego dnia zgromadzenia” – święta następującego bezpośrednio po obchodzonym przez siedem dni Święta Szałasów (por. Kpł 23, 39), podczas którego modlono się o deszcz gwarantujący płodność ziemi i dokonywano rytuału polania ołtarza całopalenia w Świątyni Jerozolimskiej wodą zaczerpniętą w basenie Siloam. Jezus nawołuje wówczas spragnionych i wierzących w Niego, aby przyszli i zaczerpnęli u źródła wody życia – jest to zapowiedź wylania Świętego Ducha, dopełniającego zbawczą misję Chrystusa (por. Jl 3, 1nn). Specyficzny dla innych nauk Chrystusa charakter ma wskazujące na Ducha przytoczenie starotestamentalne Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza – nie ma ono formy dosłownego cytatu, a jest kompilacją wielu fragmentów Pięcioksięgu (np. Lb 20, 11; Iz 43, 20 i 55, 1). Fakt ten wskazuje, że Chrystus jednoczy w sobie, ożywia i wypełnia każdą literę Pisma. Światło życia zapala w nas natomiast nasza mistyczna jedność w Jego Śmierci i Zmartwychwstaniu: codzienny powrót do rzeczywistości chrztu, pierwszego naszego potrójnego zanurzenia w Boskich Tajemnicach, dokonanego w Imię Trójcy całym człowieczeństwem – duszą i ciałem.
Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς!
Пресвятая Троице, помилуй нас!
Przenajświętsza Trójco, zmiłuj się nad nami!