Komentarz judaistyczny – szabat 6.02.2015

żydowski_rabin

Rabin Tyson Herberger na szabat 6 lutego

Parsza Jetro (Szemot/Księga Wyjścia18:1 – 20:23)

Pośród wielu perypetii, których Izraelici doświadczają podczas wędrówki z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej, ta, o której czytamy w parszy na ten tydzień, jest niewątpliwie najważniejsza. Jest to moment, w którym Haszem daje 10 przykazań.

Fragment ten jest przyczynkiem do dyskusji na wiele tematów: o tym jak judaizm traktuje przykazania jako nadane tylko Żydom (podczas gdy nie-Żydzi otrzymali od B-ga 7 przykazań noachickich), czym te przykazania różnią się od dziesięciu z Księgi Dwarim/Powtórzonego Prawa, o tym jak pozornie duża liczba przykazań została zredukowana do zaledwie dziesięciu (tradycja judaistyczna i chrześcijańska różnią się pod tym względem) i innych.

Czytaj dalej

Komentarz judaistyczny – szabat 23.01.2015

żydowski_rabin

W tym tygodniu czytamy parszę Bo (Księga Wyjścia 10:1 –13:16)

Żydzi szykują się do opuszczenia niewoli egipskiej i wkrótce mają odzyskać wolność. Jako nowy naród otrzymują pierwsze przykazanie ustanowienia kalendarza. Księga Wyjścia 12:2 mówi: „miesiąc ten, będzie wam początkiem miesięcy; pierwszym on dla was z miesięcy roku!” (wg tłumaczenia Izaaka Cylkowa).

Czytaj dalej

Komentarz judaistyczny – szabat 16.01.2015

żydowski_ogólny

W tym tygodniu czytamy o misji wyprowadzenia Izraelitów z Egiptu przez Mojżesza.

W wersecie 6, wierszu 6 czytamy, jak Bóg powiedział do Mojżesza (wg tłumaczenia Biblii Internetowej):

 „Powiedz synom izraelskim: Ja jestem Pan! Uwolnię was od jarzma egipskiego i wybawię was z niewoli, i wyswobodzę was wyciągniętym ramieniem i przez surowe kary”.

Według wielkiego cadyka Icchaka Meira Rothenberga Alterza z Góry Kalwarii, założyciela „ger chasidim” , żyjącego w pierwszej połowie XIX wieku, hebrajskie słowo „siwlot” oznacza w tym przypadku nie tylko „uwolnię”, ale także „tolerancję”. Czyli ten werset możemy czytać: „i uwolnię was od tolerancji wobec Egiptu”.

Czytaj dalej

Komentarz judaistyczny – szabat 31.10.2014

https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xaf1/v/t1.0-9/1381628_790942607644970_8243209602413560086_n.png?oh=2a675e1d6aad3fa508213a6ec6938eb5&oe=5555980B&__gda__=1433217909_6f78e1b48c255a4887e655bb8a4c89eb

W Księdze Rodzaju /Rdz 12:1/ Bóg mówi do Abrahama trudne słowa:

„Idź  z twojego kraju, od twoich krewnych i z domu twojego ojca do ziemi, którą ci pokażę.”

Abraham, co tłumaczy się z akadyjskiego jako „kochający ojca”, musi opuścić tych, których kocha, kraj, który zna i podążać za Bogiem, dla siebie, dla oczyszczenia swojej duszy. Nie wie co stanie się z nim w drodze. Nie wie czy odnajdzie się na nowej ziemi. Musi pokonać tysiące swoich lęków i zaufać Bogu. Wyruszając z Mezopotamii do Kanaan przestanie być przeciętnym zjadaczem chleba, skupionym na swoich potrzebach i troskach zapobiegliwym pasterzem z Charan. Czyni ze swojego życia cesję na rzecz Boga aby życie zachować w postaci czystej i duchowo scalonej.

Czytaj dalej