ks. Roman E. Rogowski na niedzielę 22 lutego, I niedzielę Wielkiego Postu
Przeżywamy pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu. Jest toszczególny okres, by przynajmniej nieco wyhamować bieg życia, trochę się skupić i próbować ocenić swoje postępowanie. Mamy na to czterdzieści dni – tyle, ile Jezus przebywał na pustyni. Jeżeli On “był kuszony przez szatana” /Mk 1,13/ w czasie tego pustynnego przebywania, to należy się przygotować na wzmożone kuszenie w tym czasie. Ale pokusa to jeszcze nie grzech! To praktyczna okazja do wykazania swojej wiary i wierności.
A potem Jezus mówi, że “czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże” /Mk 1,15/. Właśnie – żyjemy w takim czasie! “Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” – wzywa Jezus /Mk 1,15/. Nawrócenie – to chleb powszedni każdego wierzącego, ponieważ każdy człowiek jest grzesznikiem, a nawrócenie polega na tym, żeby uświadomić sobie własny grzech, przyznać się do niego i usiłować nie wracać do niego. Stanowi to akt pokory czyli prawdy o sobie w obliczu Boga oraz akt miłości, że więcej już nie będzie się Go obrażać. A krok drugi – to wiara w Ewangelię! Wierzyć to najpierw znać wskazania ewangeliczne, a następnie realizować je w całym życiu. Wymaga to także prawdy i miłości!
Żeby to wszystko było możliwe do spełnienia – każdy ochrzczony zawarł z Bogiem przymierze w postaci Chrztu Świętego i dlatego może korzystać z pomocy Ducha Świętego – właśnie Tego, który Jezusa “wyprowadził na pustynię” /MK 1,12/. A zatem wszystko jest możliwe – wszystko zależy
od każdego z nas!