komentarz judaistyczny

W zeszłym tygodniu Żydzi na całym świecie rozpoczęli kolejny coroczny cykl czytania Tory. W tym tygodniu czytamy Paraszę Noach (Genesis 6:9 – 11:32).

Jednym z pytań, które podsuwa nam historia Noego jest kwestia tego, czy ludzie powinni jeść mięso.

Czytaj dalej

W Księdze Rodzaju /Rdz 12:1/ Bóg mówi do Abrahama trudne słowa:

„Idź  z twojego kraju, od twoich krewnych i z domu twojego ojca do ziemi, którą ci pokażę.”

Abraham, co tłumaczy się z akadyjskiego jako „kochający ojca”, musi opuścić tych, których kocha, kraj, który zna i podążać za Bogiem, dla siebie, dla oczyszczenia swojej duszy. Nie wie co stanie się z nim w drodze. Nie wie czy odnajdzie się na nowej ziemi. Musi pokonać tysiące swoich lęków i zaufać Bogu. Wyruszając z Mezopotamii do Kanaan przestanie być przeciętnym zjadaczem chleba, skupionym na swoich potrzebach i troskach zapobiegliwym pasterzem z Charan. Czyni ze swojego życia cesję na rzecz Boga aby życie zachować w postaci czystej i duchowo scalonej.

Czytaj dalej

Osoba studiującą Torę musi zadawać sobie pytanie: czy mój los jest wyznaczony przez Boga, czy też bieg życia zależny jest od naszych postępków? Wydaje się, że scena Akedy, ofiary Izaaka,jest dobitnym przykładem na całkowitą zależność naszego życia od woli Boga.Czytanie Tory na ten tydzień wskazuje na coś przeciwnego.

Czytaj dalej

Kiedy Abraham i Sara dowiadują się od aniołów, że zostaną rodzicami (Bereszit, Genesis 18), nie mogą w to uwierzyć. Z tekstu wynika, że Sara jest w zaawansowanym wieku i już nie miesiączkuje. Nic zatem dziwnego, że uznają wiadomość za cudowną, choć cudów, dostając wiadomość od aniołów, można się chyba spodziewać.

Czytaj dalej

Parsza Toldot opowiada o narodzinach i młodzieńczej rywalizacji pomiędzy Jaakowem i Esawem. Kończy się, gdy obaj bracia mają już żony i są daleko od siebie.

Czytaj dalej

Fragment Biblii na ten tydzień (Ks. Rodzaju/Bereszit, rozdział 32 – parsza Wajiszlach)  zawiera jedną z najbardziej pasjonujących scen w dziejach: przed spotkaniem z Ezawem, jego brat Jaakow odbywa całonocną walkę.

Czytaj dalej

Niedawno dokonaliśmy wyborów władz na różne stopnie zarządzania regionem i miastem. Media zwykle skupiają się na ideologii, przynależności kandydatów do władz wykonawczych do określonych partii. Ludzie częściej kierują się motywami ekonomicznymi. Nic się nie zmieniło od trzech tysięcy lat, to jest od przybycia Jakuba z rodziną do Józefa, zarządcy Egiptu.

Czytaj dalej

Pocieszcie, pocieszcie mój lud! – mówi wasz Bóg. O ty, który niesiesz dobrą nowinę na wysoką górę, podnieś głos z mocą; podnieś głos swój, nie bój się. Iz 40,1.9

Poprzedni Szabat nazywał się Nechamu, Szabat pocieszenia. Obchodzony był po trzech tygodniach żałoby, które mają kulminację w poście Tisza be-Aw.

Czytaj dalej

Kraj leżący pomiędzy półwyspem Synaj, Jordanią i wzgórzami Golan jest od tysiącleci jednym z centrów, wokół których toczy się historia świata. Ta ziemia została zasiedlona przez Izraelitów ponad 3260 lat temu po zwycięstwie nad Kanaanitami. Królestwo Izraelitów przeżywa rozkwit za króla Salomona, wówczas rozciąga na północy daleko za linię Jordanu. Potem państwo Salomona dzieli się na Izrael i Judę, ta ziemia jest kolejno podbijana i odbijana przez Asyryjczyków, Babilończyków i Egipcjan, ostatecznie, po rewolucji wywołanej przez Żydów, pogańscy Rzymianie pacyfikują całą Palestynę w 70 roku wspólnej ery. Muzułmanie zdobywają Jerozolimę 638 roku, by potem z przerwami na zdobycze chrześcijańskich krzyżowców utrzymać Palestynę do 1917, gdy to Brytyjczycy zdobywają Jerozolimę. Po wojnie arabsko-żydowskiej Palestyna zostaje podzielona pomiędzy Żydów i Arabów. Obecne granice pomiędzy Państwem Izrael i Autonomią Palestyńską zostają ustalone w 1994 w drodze pokojowego procesu.

Czytaj dalej

Komentarz Balak

Czytaj dalej